Afrika

Reisdagboek - Een Zuid-Afrikaanse Roadtrip: De West-Kaap

Dit verhaal gaat over een reis die ik al een tijdje geleden heb gemaakt. In Juli 2015 maakte ik mijn eerste verre reis buiten Europa, welke mij met het reisvirus besmette. Mijn ouders namen mij, mijn zus en mijn broertje mee op hun droomreis: een roadtrip door Zuid-Afrika.

Kaapstad

Het verhaal begint op 22 juli op Schiphol Amsterdam. Dit is waar ons avontuur startte met een 11 uur durende vlucht naar Kaapstad. Kaapstad wordt vaak gezien als een van de mooist gelegen steden ter wereld. En ik moet zeggen, ik heb nog nooit zo’n mooie skyline gezien. De ligging tussen de Tafelberg en de Atlantische Oceaan is echt betoverend. Op het vliegveld werden we opgehaald door Johnny die ons meteen kennis deed maken met de Zuid-Afrikaanse gastvrijheid. Tijdens ons verblijf in Kaapstad verbleven we in een van de ‘Sweet Berries Holiday Houses’ in de wijk Seapoint. Kaapstad was wel erg koud omdat het natuurlijk winter was op het zuidelijk halfrond.

Op onze eerste en tweede dag in Kaapstad reden we rond met de Hop on Hop off bus om de stad te ontdekken. We hebben de Compagnie tuinen gezien en hier eekhoorns gevoed, we hebben het ‘Two Oceans’ aquarium bezocht toen het hard begon te regenen, en we hebben een ritje genomen in het reuzenrad in Waterfront. Op onze eerste avond gingen we naar ‘Restaurant Gold’, waar we echt kennis maakten met de Afrikaanse cultuur. Dit was geregeld door onze reisagent ter compensatie van een overboeking van een hotel later in onze reis. We kregen lessen op de Djembé en kregen een 14 gangen diner met allemaal kleine gerechtjes uit allerlei Afrikaanse landen. Tussendoor zong en danste het personeel, en kregen we zelfs de kans om mee te doen. Het was een onwijs leuke start aan deze reis.

De volgende dag hadden we een excursie naar Robben Eiland op de planning staan, de plek waar Nelson Mandela gevangen zat. De afgelopen weken waren alle excursies gecanceld vanwege het slechte weer, en aangezien de gevangenis op een eiland lig, moet je met de boot. Gelukkig werd het weer precies toen wij het nodig hadden beter, en konden wij wel gaan. Robben Eiland was erg indrukwekkend, maar wel vrij toeristisch. Ondanks dat we op voorhand al tickets hadden gekocht, moesten we alsnog een uur in de rij staan. Gelukkig kwamen we wat andere Nederlanders tegen en konden we bij hen in de rij aansluiten (geen karma punten voor ons). Op het eiland reden we rond in een bus om alles te zien en we mochten zelfs Nelson Mandela’s cel bekijken. De man die ons de rondleiding gaf was zelf ook een oud politiek gevangene op Robben Eiland. Dit maakte het een stuk makkelijker voor te stellen wat voor gruwelijks er allemaal op het eiland is gebeurd.

Onze vierde dag in Kaapstad was erg druk. We hadden al een excursie naar een sloppenwijk op de planning staan, die begon met het bijwonen van een kerkdienst. De sfeer was erg goed. We werden geïntroduceerd als ‘De mensen uit Nederland’, en iedereen stond op en klapte voor ons. Terwijl we een dienst met een gospel koor hadden verwacht, bleek de hele kerk in één groot gospel koor te veranderen. Toen de dienst af was gingen we naar een weeshuis. De kinderen waren heel lief en het was moeilijk voor te stellen dat de kinderen geen ouders meer hadden of waren verstoten. Maar aan de andere kant was het ook mooi om ze zo blij te zien. Ik hoop echt dat we ze een leuke dag hebben bezorgd. Weeshuistoerisme is wel een gevoelig onderwerp tegenwoorden. Toentertijd hadden we hier geen flauw benul van. Gelukkig konden we achteraf geld doneren, en konden we zien dat dit geld bij dit weeshuis ook echt goed terecht kwam. Maar nu, zou ik niet nog een keer een weeshuis bezoeken als een toeristische attractie.

Na de indrukwekkende sloppenwijk tour, gingen we direct door naar de Tafelberg.
We zouden dit eigenlijk eerder in onze reis gaat doen, maar door het slechte weer was de kabelbaan gesloten. Gelukkig, ging hij op onze laatste dag in Kaapstad weer open! Het plan was om te voet de berg te beklimmen, en op de terug weg met de kabelbaan mee te gaan. Maar omdat we nog maar een halve dag over hadden, zijn we op en neer met de kabelbaan gegaan. Het uitzicht was prachtig, ik denk dat we zeker wel twee uur op de top hebben doorgebracht, omdat we maar niet genoeg kregen van het uitzicht. Het was erg druk, omdat de kabelbaan lang gesloten was geweest vanwege het weer, en de opvolgende dag zou hij weer sluiten vanwege onderhoud. Dit zorgde ervoor dat, ook al zou de kabelbaan sluiten om 6 uur, we tijdens de zonsondergang nog steeds op de berg stonden (in een hele lange rij..), en daardoor hebben we een prachtig uitzicht over Kaapstad in het donker en haar duizenden lichtjes gehad.

Stellenbosch

Maandag 27 juli hadden wij ons eerste ritje van de reis. Volgende stop: Stellenbosch. We maakten een flinke omweg zodat we ook langs Boulders Beach, Cape Point en Kaap de Goede Hoop zouden komen. In plaats van de snelweg, reden we over de Chapman’s Peak Drive, die prachtig was! We begonnen bij Boulders Beach. Dit is een strand waar enorm veel pinguïns leven. Het is vrij toeristisch geworden, en we konden niet eens echt het strand op, jammer! Maar toch is het wel een must see! Erg veel pinguïns op één plek en er is zelfs de mogelijkheid om met ze te zwemmen (voor een hoge prijs). De tweede stop was Cape Point en Kaap de Goede hoop. Deze twee plekken liggen in hetzelfde nationale park dus je hoeft maar één keer te betalen. Ze lagen ongeveer tien minuutjes rijden uit elkaar. Bij beide plekken zijn we helemaal naar boven geklommen en de uitzichten waren fenomenaal. Wel waren we gewaarschuwd voor bavianen die zelfs tijdens het rijden de autodeuren open konden maken, dus de deuren moesten ten alle tijden op slot blijven.

Eenmaal aangekomen in Stellenbosch verbleven we in een wijnboerderij genaamd Knorhoek Guest House. Ook een leuke plek om te verblijven, je kunt ’s avonds het diner eten van een geweldige kok. We hadden direct een leuke wijnproeverij en de volgende dag maakten we ook een wandeling door de wijnlanden samen met de hond van het guest house. We bezochten ook het stadje Stellenbosch zelf, waar veel overblijfselen van de VOC-tijd te zien waren. We ging ook langs ‘Oom Samie se Winkel’. Afrikaans lijkt erg op Nederlands. Het was een klein, rommelig winkeltje, maar erg leuk. Het is een leuke plek om souvenirs te kopen. Niet heel duur en je hoeft niet af te dingen, wat ik zelf echt heel fijn vind.

Hermanus

De volgende dag reden we door naar een plaatsje genaamd Hermanus, die bekend staat voor zijn Walvis cruises. Dit was ook precies wat we hier gepland hadden, maar helaas was onze cruise gecanceld door het slechte weer. Ik was erg teleurgesteld. In plaats van walvis spotten deden we nog een wijnproeverij, wat weer erg leuk was. In Hermanus verbleven we bij ‘Auberge Burgundy’. Een karakteristieke herberg met een eigen restaurant. Het stadje zelf is ook erg leuk met leuke winkeltjes. We hadden avondeten bij een plek genaamd ‘La Pentola’. Het was geen plek waar we zelf direct naar toe waren gegaan, aangezien het er van de buitenkant niet erg aantrekkelijk uit zag. Maar andere Nederlanders die we in Kaapstad tegen waren gekomen, hadden ons deze plek aangeraden. En ze hadden helemaal gelijk. Het restaurant had de allerlekkerste en zachtste biefstuk die ik ooit heb gegeten. Tijdens ons verblijf in Hermanus gingen we toch regelmatig nog naar het uitkijkpunt aan de kust waar soms walvissen gespot konden worden. Helaas zagen we niets. Toen we al onze spullen weer hadden ingepakt, gingen mijn zus en ik nog één keertje terug met de verrekijker. Helaas, weer niets. We liepen terug en stopten ook de verrekijker in de koffer en in de auto. Plots, uit het niets, zagen we allemaal mensen rennen met enorme verrekijkers en camera’s. We keken elkaar aan en begonnen erachteraan te rennen. En zo, tijdens ons allerlaatste uurtje in Hermanus, zagen we toch nog walvissen. Ook al was het van ver.

De volgende dag, 31 juli, reden we terug naar Kaapstad. Vandaag hadden we een binnenlandse vlucht op de planning staan richting Durban. De andere kant van het land.