Reisdagboek - De stad der duizend minaretten: Cairo

Toen we besloten om op reis te gaan naar Jordanië wisten we direct dat we het met een ander land wilden combineren. Nadat we vorig jaar onze overstap in Oman niet konden verlengen omdat we onze tickets naar Thailand al hadden geboekt zonder over deze mogelijkheid na te denken, wilden we het deze keer anders doen. Toen we uiteindelijk vliegtickets naar Jordanië met een overstap in Cairo vonden, was de keuze gemaakt. We zouden onze reis naar Jordanië gaan combineren met Egypte. Na een hoop twijfelen en plannen veranderde onze reis door Egypte in alleen een uitstapje naar Cairo. En de vluchten die we uiteindelijk boekten waren directe vluchten naar Jordanië. Maar met een kleine omweg – één uur na aankomst in Jordanië naar Egypte vliegen – kwamen we aan in de stad der duizend minaretten: Cairo.

Ik moet toegeven dat ik onze reis naar Cairo best spannend vond. Tijdens de voorbereiding lazen en hoorden we namelijk ontzettend veel negatieve verhalen over veiligheid, aanslagen, bedelaars en oplichters. Ik kan deze verhalen hier helaas niet ontkennen. Maar, omdat dat we hier goed op voorbereid waren, mede dankzij de tips van twee vriendinnen die in Cairo hebben gewoond, hebben wij evengoed van de schoonheid van de stad kunnen genieten. Toch kwamen onze verwachtingen direct na aankomst eigenlijk al uit. Het vliegveld was een grote chaos en er stond een rij van ruim vierhonderd meter om door de ‘nothing to declare’ deur te kunnen. En toen we het vliegveld eindelijk verlaten hadden moesten we op zoek naar onze transfer tussen zeker honderd mannen die naambordjes omhoog hielden. En dat alles om 1 uur ’s nachts, terwijl het nog steeds rond de 30 graden was, te midden van luid getoeter en geschreeuw.

Ook tijdens de 40 minuten durende rit naar het hotel was wegzakken er niet bij. Het Caireense verkeer is niet bepaald ontspannen, en we kwamen op een gegeven moment zelfs een achteruit rijdende auto tegen. Toen we om half 3 ’s nachts eindelijk in ons hotel aankwamen bleek onze kamer ook nog eens niet gereed te zijn. De voorgaande gast was in het ziekenhuis beland en was nog niet in staat geweest de sleutel in te leveren. Dus spendeerden we onze eerste nacht in Cairo in een random appartement van een vriend van de receptionist, zonder handdoeken, Wifi of WC papier. Reken maar dat we even spijt hebben gehad van onze beslissing om Cairo aan onze reis toe te voegen..

Gelukkig kwam het de volgende morgen allemaal goed. Om 9 uur stond de receptionist weer voor de deur om onze spullen naar het hotel te brengen, en na een prima ontbijtje konden we eindelijk in onze hotelkamer neerploffen. Eind goed al goed. Nu kon onze reis echt beginnen.

De stad ontdekken

We besteedden onze eerste ochtend in Egypte in Downtown Cairo, rondom Khan el Khalili markt welteverstaan. De grootste openlucht markt ter wereld. Waar deze plek tegen het einde van de dag druk en levendig is, was het nu verrassend rustig. De winkelhouders waren druk bezig met het uitstallen van hun koopwaar. Van lampen tot sierraden en van souvenirs tot heerlijk streetfood. Wij genoten voornamelijk van een heerlijke ‘Egyptian Pancake’ gevuld met Egyptische Rumi kaas en olijven. De grootste bezienswaardigheid op de markt waren wij zelf. Of dit was omdat wij vrijwel de enige westerse toeristen in het centrum waren, omdat ze ons voor gek verklaarden om midzomer naar Cairo af te reizen, of omdat wij voor de vierde keer langs dezelfde winkeltjes liepen omdat we direct verdwaald waren, weten wij tot op de dag van vandaag niet. Maar grappig, dat was het wel!

Ook wilden we in down town Cairo graag de Al-Azhar Moskee bezoeken, omdat deze in theorie maar twintig meter van het restaurant waar wij de Egyptische pannenkoek aten af lag. Maar dit was makkelijker gezegd dan gedaan. Het duurde ons welgeteld tien minuten voordat we eindelijk de overkant van de extreem drukke weg hadden bereikt, en dat nog steeds met gevaar voor eigen leven. De moskee was het wel meer dan waard, hij was prachtig. Het grote wit marmeren binnenhof weerspiegelde de zon zo sterk dat een zonnebril noodzakelijk was. We waren, alweer, de enige toeristen. En zo bekeken we een tijdje de mensen die in en uit wandelden om te gaan bidden, en vervolgens het dagelijks leven weer op te pakken.

’s Middags werden we opgehaald door een gids en een chauffeur in een heerlijk frisse auto met airconditioning. Zij brachten ons naar de oever van de Nijl om een klein uurtje op een traditionele Egyptische Felucca over de langste rivier ter wereld te varen. Op het water was de chaos van de stad opeens verdwenen. De drukkende benauwde hitte van de binnenstad maakte plaats voor een fris briesje op het water. Een hele leuke, rustgevende, manier om Cairo van een andere kant te zien.

De Piramides van Giza

Tegen het einde van de dag was het moment echt daar. De reden waarom we in eerste instantie naar Cairo waren gekomen. De Piramides van Giza. Na ons tochtje over de Nijl bracht onze gids ons naar een punt vanuit waar we per kameel door een gedeelte van de woestijn naar een uitkijkpunt zouden gaan, om vanaf hier de zon onder te zien gaan achter de piramides. Toch was de zonsondergang bij de piramides voor ons niet zo’n magische ervaring als we misschien hadden verwacht. Dit zal waarschijnlijk onder andere komen doordat we er in de heetste periode van het jaar zijn geweest. En het zal vast ook iets te maken hebben met het feit dat we aardig schrokken van het dierenleed (half verteerde dode paarden en kamelen in de berm) en de verdere verkeerschaos (aangereden mensen die gewoon nog langs de weg liggen) rondom het enige overgebleven klassieke wereldwonder.

De volgende ochtend was de ervaring al een stuk beter. We reden opnieuw in de richting van Giza om de prachtige piramides deze keer in het daglicht en van dichtbij te bewonderen. Waar we schreeuwende gidsen en hordes toeristen hadden verwacht (het beeld dat verschillende media en blogs ons hadden gegeven), was het verrassend rustig en vredig. We bewonderden de drie enorme piramides van dichtbij, en mochten zelfs een stukje omhoog klimmen. Dan wordt het pas duidelijk hoe enorm de stenen zijn, die voor de piramides zijn gebruikt. Ook de enorme sfinx was erg indrukwekkend. De droom uit onze kindertijd kwam uit! Warm was het wel. Dat is waarom we uiteindelijk maar een uur of 4 bij de piramides hebben rondgelopen. We zijn de piramides dan ook niet in geweest.

De middag spendeerden we in die andere must see van Cairo, het Egyptisch Museum. Dit museum is vrij gedateerd, maar dat maakte het niet minder indrukwekkend. Verspreid door het museum staan prachtige beelden, sarcofagen, schatten, en hiëroglyfen op stukken steen of papyrus. Ook zijn er twee ‘mummy rooms’ waar 27 koninklijke mummies liggen opgebaard. Luguber, maar ook indrukwekkend. Handig om te weten is dat ze op het moment een nieuw, veel groter, Egyptisch Museum aan het bouwen zijn. Dit museum is, in tegenstelling tot het huidige museum, niet in het centrum van Cairo, maar bij de piramides.

Eten deden we bij restaurant Abou El Sid, in de wijk Zamalek, op een eiland in de Nijl. Hier aten we, te midden van locals, een van onze beste maaltijden van de hele reis. Een echte aanrader!

Breaking News

Op onze laatste ochtend in de Egyptische hoofdstad werden we wakker geschud door het ‘breaking news’ waar we in eerste instantie bang voor waren geweest. Een explosie waarbij 19 doden zijn gevallen op ongeveer 10 minuten afstand van ons hotel. Al snel werd op het nieuws bekend gemaakt dat het bleek te gaan om een groot auto-ongeluk waarbij een zuurstof cilinder was ontploft, en niet om een aanslag. Dat maakte het er natuurlijk niet minder erg op, maar het zorgde er wel voor dat we ook onze laatste ochtend in Cairo zorgeloos de stad in gingen om de mooie Mohammed Ali Moskee te bezoeken. Toen het uiteindelijk toch wel om een aanslag bleek te gaan waren we gelukkig al veilig aangekomen op het vliegveld van Amman, Jordanië. Nagenietende van wat we allemaal al wel niet hadden meegemaakt, maar stiekem ook wel een beetje opgelucht om aan de chaos te zijn ontsnapt.

Kortom: wat een stad! De fascinerende chaos van Cairo heeft zo zijn voordelen en nadelen. Toch, ondanks dat ik mij niet altijd veilig heb gevoeld, heb ik mij wel altijd welkom gevoeld. De inwoners van Cairo zijn, anders dan wij van te voren hadden gehoord, ontzettend gastvrij en aardig. Zou ik het iedereen aanraden om op eigen houtje Cairo te gaan ontdekken? Nee, absoluut niet. In principe is zelf naar Cairo reizen prima te doen. Voornamelijk voor mensen die ervaring hebben met reizen in Arabische landen. Mocht dit niet zo zijn zou ik het toch aanraden om met een gids of organisatie op pad te gaan. Cairo kan namelijk nog wel eens als overweldigend ervaren worden.